Zapraszamy do zakupu zeszytu specjalnego, w którym zamieszczony został komentarz krytyczny prof. dra hab. Bartosza Rakoczy do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 maja 2023 r., sygn. akt II NSKP 27/23.
Wyrok Sądu Najwyższego stanowi ważną wypowiedź judykatury w sprawach dotyczących problematyki urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych oraz przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego.
Dyskusja zarówno w nauce, jak i w judykaturze odnośnie tego, co jest przyłączem, a co siecią, trwa praktycznie od samego wejścia w życie ustawy z dnia 7 czerwca 2001 roku o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu u ścieków.
Orzecznictwo Sądu Najwyższego w tym zakresie przechodziło ewolucje. Wydawać by się mogło, iż uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2017 r. sygnatura III SZP 2/16 definitywnie rozstrzygnie kwestie granicy pomiędzy przyłączem, a siecią. Choć w zasadniczych kwestiach uchwała ta rzeczywiście rozstrzygnęła szereg wątpliwości, to jednak na jej tle powstały nowe, dotyczące posiadania.
Komentowany wyrok jest najlepszym dowodem na to, że dyskusja nie straciła swojej aktualności. Akcent przeniósł się na kwestie posiadania, które jest konstytutywnym elementem definicji legalnej sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej.
Uzasadnione zatem jest podjęcie rozważań nad tą problematyką. Jednak poglądów Sądu Najwyższego, prezentowanych w tym wyroku, nie można zaaprobować i należy się do nich odnieść krytycznie.
W szczególności należy odnieść się krytycznie do poglądu Sądu Najwyższego, iż fizyczne połączenie przyłącza z siecią powoduje ten skutek, że przyłączony odcinek staje się siecią albowiem przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne weszło w jego posiadanie. Wadliwe jest stanowisko, z którego wynika, iż posiadanie poszczególnych elementów infrastruktury przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne wiąże się z tym, że za pomocą tych elementów owo przedsiębiorstwo dostarcza wodę lub odbiera ścieki.